19.03.12

In eerdere blogs schreef ik over deelcultuur en interrealiteit, termen die naar mijn idee passend zijn voor de samenleving van dit moment. Manuel Castells deed in 'The Information Age: Economy, Society and Culture' een tal van opmerkelijke voorspellingen voor de 21e eeuw. Hij zag na de industrialisering een ontwikkeling naar de informatiesamenleving, waar digitalisering een grote rol speelt. Hij omschrijft de space of flows, de beleving van ruimte als plaats. Je zou kunnen zeggen dat hij de interrealiteit hiermee beschrijft. Deze nieuwe ideologie zal er voor zorgen voor "het einde van de geschiedenis" en onze ruimtebeleving vernietigen.
Niet alleen de ruimte zal verdwijnen. De komst van de digitalisering brengt een nieuwe wereldeconomie met zich mee. Computergestuurd en 24/7 aan de gang. Deze ontwikkeling maakt tijd onbelangrijk. De tijd is versnipperd, flexibel en dynamisch. De tijdloze tijd zou je kunnen zien als een eeuwig heden. Onder leiding van deze tijdloze tijd zal een reeks aan economische crisissen ontstaan. Daarnaast zal het verdwijnen van het historisch besef een ontkenning van de dood betekenen. Leven in het nu zal de samenleving compleet veranderen. De elite zal het meeste profiteren van de veranderingen die de 21e eeuw met zich mee brengt. Deze groep duidt Castells aan als de eerste wereld. De minder kansrijke mensen vormen de vierde wereld. Hierbij wordt vooral gedoeld op buitenwijken van steden waarin veel mensen wonen die laag op de sociaal-maatschappelijke ladder staan. De informatiesamenleving zal hier zorgen voor een neerwaartse spiraal. De werelden zullen steeds verder van elkaar verwijderd raken.
Het is een feit dat veel buitenwijken in steden veranderen in ghetto's waar regelmatig rellen plaatsvinden zoals in Parijs of Londen. Er is protest tegen de oneerlijke verdeling tussen kansarm en kansrijk. Dit zijn lokale bewegingen, maar door de komst van de informatiemaatschappij wordt het steeds eenvoudiger om globale bewegingen te starten. We zien dit terug in wereldwijde protestacties zoals Climate Camp en Occupy. Er is geen sprake van een woordvoerder, de beweging wordt globaal gestimuleerd maar lokaal uitgevoerd. Organisatie voor bijeenkomsten en acties worden via digitale media gecommuniceerd.
Veel van Castells voorspellingen lijken zeer treffend. Netwerken zijn niet meer lokaal maar worden globaal en het individu is daar binnen belangrijker dan ooit. Deze is onafhankelijk van ruimte en tijd en kan zijn of haar talenten overal benutten. Het individu is geen vertegenwoordiger meer van een bepaald instituut maar van zijn eigen normen en waarden, voorkeuren en gedachten. Door de veranderingen in de samenleving lijken de mogelijkheden lijken eindeloos. De onzekerheid en onduidelijkheid die ontstaat door het veranderende wereldbeeld brengt een groot aantal keuzemogelijkheden met zich mee. In een uitzending van VPRO thema, 'de BV IK' zien wij twintigers in Nederland die deze keuzestress ervaren. Beïnvloed door digitale media en de veranderende samenleving zijn zij op jonge leeftijd bezig met carrière maken, netwerken en zelfontwikkeling. Een typerend gevolg voor de generatie eerste wereldburgers van Castells.

Gebruikte bronnen:
De Nieuwe Wereld, De Automaat.
Jan-Hendrik Bakker, Welkom in Megapolis, pp 105 tm 108.
Studieversie van Jul DEBROUX, Het globaal casino. De netwerksamenleving van Manuel
Castells,

05.03.12

Privacy. Een van de discussiepunten bij aanvang van de cursus. Weinigen waren ervan gecharmeerd zijn of haar gegevens achter te laten bij diverse online platforms. Tijdens het gastcollege van Karlijn Muller stonden de grenzen van privacy centraal. Aan de hand van een aantal treffende voorbeelden zorgde zij voor een interactief college, waarin de dialoog over het begrip privacy gevoerd werd. Hieruit werd duidelijk dat niet iedereen dezelfde criteria heeft als het privacy betreft. De een zet graag persoonlijke informatie online, de ander is hier extreem op tegen.
Op veel manieren worden wij van onze privacy 'beroofd'. Denk alleen al aan de bewakingscamera's in de openbare ruimte. Waarschijnlijk bestaat er meer videomateriaal van jou dan je je bewust van bent. Je wordt vastgelegd op de route van huis naar werk/studie, winkels, pashokjes, stations, vliegvelden, 'gewoon' op straat. Daarnaast kunnen telefoongesprekken worden opgenomen. Door een servicedesk, de overheid maar ook door criminele organisaties.

Wanneer het privacy en internet betreft zien wij vaak leuzen als privacy bestaat niet meer, of zoals Zuckerberg zegt; 'The age of privacy is over'. Hiermee wordt vaak gedoeld op social media. Hier is de gebruiker in de meeste gevallen zelf verantwoordelijk voor hetgeen dat hij of zij online plaatst. Er zijn privacy-instellingen mogelijk, maar voor Facebook zelf is de informatie vrij toegankelijk. Gegevens op Facebook kunnen gebruikt worden voor andere doeleinden. Het is zelfs mogelijk  mensen te herkennen op foto's. Niet alleen door middel van taggen, maar aan de hand van biometrische informatie, gezichtsverhoudingen zoals de afstand tussen de ogen. Acquisti ontwikkelde een applicatie om te laten zien wat de gevaren van dit soort vormen van gezichtsherkenning zijn. De herkende persoon kan eenvoudig gekoppeld worden aan allerlei gegevens. Zelfs zonder hacken is het mogelijk door middel van een foto allerlei gegevens op te vragen, 'van seksuele voorkeur tot het Social Security Number'. Door deze ontwikkelingen wordt het eenvoudiger misbruik te maken van andermans gegevens.

Als het om privacy gaat is niet haast niet mogelijk Google niet te bespreken. Met het nieuwe privacybeleid laten zij zien dat inbreuk op onze privacy voor beide partijen van belang kan zijn. Voor Google komt deze transparantie van pas bij het efficiënt adverteren. De gebruiker profiteert hiervan door efficiëntere zoekresultaten. Dit klinkt vrij aantrekkelijk. Maar het grootste punt van kritiek is dat Google alle gegevens aan elkaar koppelt, of men dat wil of niet. Er wordt geen rekening gehouden met de persoonlijke grenzen als het het op privacy aangaat. Het lijkt of men nu moet kiezen voor een leven met of zonder Google. Men lijkt niet onder het nieuwe beleid uit te komen.
Omdat dit voor ophef zorgt binnen Europa - dat in tegenstelling tot Amerika wel een wet op privacy kent - is er een brief gestuurd vanuit het Europese parlement met de vraag het beleid uit te stellen in verband met een onderzoek naar 'the possible consequenses for the protection of the personal data'.
Bits of Freedom strijdt voor vrijheid en privacy online. In verband met het nieuwe beleid probeerden zij een Google-vrij dieet door een week lang alternatieve diensten te gebruiken. Dit experiment laat zien dat er zijn veel mogelijkheden om Google-loos op het internet te vertoeven.
Zonder dat je expliciet informatie online zet zal men zich verbazen over wat er allemaal te vinden is. De mogelijkheden voor hackers blijven zich ontwikkelen en zijn groter dan men denkt. Daarom is het raadzaam na te denken over jou online gedrag. Waar liggen jou grenzen als het om online privacy gaat?

Overige bronnen:
Telt jou online privacy nog voor Google?
VPRO thema

27.02.12

© www.sirillustratie.com

Voorafgaand aan het college van vorige week werd ons gevraagd het leerstijlenmodel van David Kolb te bestuderen. Volgens dit model zijn er vier verschillende leerstijlen; de doener, de denker, de dromer en de beslisser. Al deze leerstijlen zijn met elkaar verbonden en vormen samen een leercyclus. Kolb stelt dat ieder mens een voorkeur heeft voor een bepaalde leerstijl. Om echt iets nieuws te leren dient men alle stijlen in de cirkel te doorlopen. Door deze leerstijlen te integreren in het onderwijs zal er een leercyclus ontstaan.
Na het van de Kolb leerstijlentest bleek dat ik een doener ben. Tijdens het college werden groepen gevormd waarin vertegenwoordigers uit alle vier de leerstijlen een real life #durftevragen sessie moesten houden. Normaal gesproken wordt hierbij ook gebruik gemaakt van Twitter #dtv of #durftevragen in de tweet staat. Hier was er mogelijkheid ideeën te delen over de manier waarop het eerste college mediawijsheid is vormgegeven.
Je zou de uitkomst van de sessies kunnen zien als een bevestiging voor de stereotype leerstijlen van Kolb. Zo ondervonden ook de andere groepen. De sessies hadden ongeveer dezelfde uitkomst. Om hiervan een beeld te vormen zal ik een korte schets geven van onze sessie. Zo stelde ik als doener voor een buddy-systeem te gebruiken om elkaar op weg te helpen. Omdat er in het begin van de cursus naast weerstand ook veel onwetendheid was denk ik dat het nuttig is om iemand die ervaren is in de wereld van social media te koppelen aan iemand die hulp nodig heeft. Aniek merkte op dat dit idee waarschijnlijk te realiseren is zijn gezien het feit dat er veel studenten CIW aan deze cursus deelnemen in verband met hun studie veel met social media werken. Aniek, de beslisser is van mening dat de hoeveelheid aan media zorgde voor een schrikreactie. Het langzaam introduceren van de verschillende media is hier de oplossing voor. De denker Valerie liet weten dat het ontbreken van het 'waarom' haar tegen stond. Ze pleitte voor meer concrete informatie zodat het nut van het aanmaken van talrijke profielen duidelijker zou zijn. Dromers zoals Carmen en Lisa wilden de informatie graag verwerken voordat ze aan de slag moesten met diverse media. 
Naast het model van Kolb zijn er tal van verschillende leerstijlen. Nu zijn er verschillende critici die het cyclisch leerproces van Kolb tegenspreken zoals Basuray (1982), Coffield, Mosely, Hall & Ecclestone (2004), Jonassen & Grabowski (1993), en Wierstra & de Jong (2002) die van mening zijn dat het leerproces niet op zo'n gestructureerde manier verloopt. Omdat er zo veel verschillende theorieën over de manier waarop men kennis tot zich neemt vraag ik me af of het van belang is te weten wat voor type leerstijl bij jou past. Afhankelijk van de type leerstof zal er waarschijnlijk een ander model nodig zijn, en iedere persoon zal persoonlijke voorkeuren hebben voor een benadering. In het onderwijs en het bedrijfsleven wordt dit model veel gebruikt. Maar zoals bij alle theorieën zijn er critici die het leermodel tegenspreken. Kan men door het cursusprogramma aan te passen aan de leerstijlen van Kolb bijdragen aan een effectiever leerproces?

Gebruikte bronnen:
Wikipedia
13 belangrijkste leermodellen